تعیین مقاومت استرپتوکوکوس آگالاکتیه به آنتی بیوتیک های انتخابی و تشخیص ژن های مقاوم به اریترومایسین از نمونه های جدا شده از زنان حامل در یزد

مقدمه: استرپتوکوکوس آگالاکتیه (gbs یا group b streptococcus) باکتری است که به طور معمول در واژن، مجاری ادراری و دستگاه گوارش وجود دارد. کلونیزه شدن مادر با gbs تهدید کننده ی نوزاد به عفونت های اکتسابی از قبیل مننژیت، باکتریمی و پنومونی می باشد. مطالعه ی حاضر با هدف تعیین مقاومت استرپتوکوکوس آگالاکتیه به آنتی بیوتیک های انتخابی و تشخیص ژن های مقاوم به اریترومایسین از نمونه های جدا شده از زنان حامل در شهر یزد انجام شد. روش ها: این مطالعه، از نوع توصیفی- تحلیلی بود که در آن، تعداد 100 نمونه ی باکتری gbs جهت بررسی فنوتیپی مقاومت به آنتی بیوتیک های پنی سیلین، اریترومایسین، کلیندامایسین و تتراسیکلین به روش kirby–bauer (دیسک دیفیوژن) مورد بررسی قرار گرفتند و بررسی ژنوتیپی مقاومت به اریترومایسین از نظر ژن های erm a، erm b و mef a با روش مولکولی انجام شد. یافته ها: بیشترین مقاومت مربوط به آنتی بیوتیک تتراسیکلین و کمترین مقاومت مربوط به پنی سیلین بود. مقاومت به اریترومایسین 8 درصد، کلیندامایسین 10 درصد، تتراسیکلین 95 درصد و پنی سیلین 1 درصد بود. از نظر ژنوتیپی، ژن های erm b (23 درصد) و erm a (38 درصد) بیشترین و ژن mef a 1( درصد) کمترین مقاومت را داشتند. نتیجه گیری: حساسیت gbs به پنی سیلین رضایت بخش است، اما مقاومت به آنتی بیوتیک های دیگری نظیر کلیندامایسین و اریترومایسین رو به رشد می باشد که بیشترین میزان مقاومت به اریترومایسین، در ژن erm a می باشد.